Το σημερινό πρόγραμμα είχε κινηματογράφο. Τον λατρεύουμε και οι δύο και όποτε μας δίνεται η ευκαιρία, δεν την αφήνουμε ανεκμετάλλευτη. Η ταινία είχε μεταξύ άλλων και ένα δίλημμα: όταν φτάνεις στη στιγμή που πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στον εαυτό σου ή τον άλλον, τι διαλέγεις τελικά; Βέβαια, έτσι όπως ξετυλίχθηκε η υπόθεση της ταινίας, δικαίωνε την επιλογή του πρωταγωνιστή, αφού, αν επέλεγε τον άλλον, θα χάνονταν όλοι τους λόγω τεχνικής βλάβης, άρα λόγω ανωτέρας βίας, άρα καλά έκανε και διάλεξε τον εαυτό του (την επιθυμία του δηλαδή να ξυπνήσει την συμπρωταγωνίστρια νωρίτερα εν γνώση του ότι την καταδικάζει, μιας και ο ίδιος δεν άντεχε στην ιδέα να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα διαστημόπλοιο όπου όλοι κοιμούνταν στις κάψουλές τους περιμένοντας να φτάσουν στον παραδεισένιο πλανήτη που ήταν και ο προορισμός τους). Ωστόσο, το δίλημμα παραμένει. Όταν τίθεται το δίλημμα 'εγώ ή οι άλλοι', πόσοι αλήθεια θα διάλεγαν το δεύτερο τη σήμερον ημέραν; Πόσοι θα έβαζαν τον εαυτό τους δεύτερο, πόσοι θα τον θυσίαζαν για κάποιον άλλον; Ιδού η απορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου